27 mei 2016
🇫🇷
vanuit Frankrijk
Alle puzzel-stukjes vielen vandaag in elkaar. Prachtig weer, eigenlijk al weer iets te warm, maar niet zeuren smeren we maar wat extra zonnebrandcreme. Wat een bescheiden ritje zou worden om
uit te fietsen werd een rit om niet snel te vergeten. Het Franse Ministerie van Rare Loopjes had juist vandaag uitgekozen om onze route opnieuw te asfalteren. Na een moeizame beklimming dus in de
achteruit en opnieuw beginnen. Weer omhoog en door naar een ander terras. Daar werden alle inspanningen uitgewist door de serveerster van dienst. Wat een lijntje en tegenover zat nog zo'n stel.
We bleven wat langer en kregen van Reus een lesje Geocach. Spelletje voor jong bejaarden die een doosje moeten zoeken dat zo'n vriendelijke bejaarde ergens onder een stelletje dakpannen had
verstopt. En je raad het; Gevonden.
Met ruime tegenzin verlieten we ons terras om...weer aan een beklimming te beginnen. Voor enkelen werd dit hun Waterloo. Gelukkig zagen ze snel in dat het een ongelijke strijd werd. Het was
zo'n klim die uitnodigt, lekker loopt en niet echt stijl is. Maar sapristie er kwam geen eind aan. Bocht na bocht, zweten met de zon in de nek. Hoopvol de hoek om gaan om dan hoorbaar vloekend de
volgend bocht in de verte alweer te zien. De gesneuvelden werden opgehaald
Fijn dat we dankzij het prachtige weer afsluitend konden barbequen. Heerlijk menue van worst, hamburgers, zalm, scampi's en kabeljauw met salades en ijs toe. Hoeveel kan een rennersmaag
verdragen. Goed dat we morgen naar huis gaan. Het was een prachtige week van saamhorigheid en kameraadschap. Het is nu tijd voor het thuisfront en...misschien heurt u daar nog van