27 mei 2016
🇫🇷
vanuit Frankrijk
Alle puzzel-stukjes vielen vandaag in elkaar. Prachtig weer, eigenlijk al weer iets te warm, maar niet zeuren smeren we maar wat extra zonnebrandcreme. Wat een bescheiden ritje zou worden om
uit te fietsen werd een rit om niet snel te vergeten. Het Franse Ministerie van Rare Loopjes had juist vandaag uitgekozen om onze route opnieuw te asfalteren. Na een moeizame beklimming dus in de
achteruit en opnieuw beginnen. Weer omhoog en door naar een ander terras. Daar werden alle inspanningen uitgewist door de serveerster van dienst. Wat een lijntje en tegenover zat nog zo'n stel.
We bleven wat langer en kregen van Reus een lesje Geocach. Spelletje voor jong bejaarden die een doosje moeten zoeken dat zo'n vriendelijke bejaarde ergens onder een stelletje dakpannen had
verstopt. En je raad het; Gevonden.
Met ruime tegenzin verlieten we ons terras om...weer aan een beklimming te beginnen. Voor enkelen werd dit hun Waterloo. Gelukkig zagen ze snel in dat het een ongelijke strijd werd. Het was
zo'n klim die uitnodigt, lekker loopt en niet echt stijl is. Maar sapristie er kwam geen eind aan. Bocht na bocht, zweten met de zon in de nek. Hoopvol de hoek om gaan om dan hoorbaar vloekend de
volgend bocht in de verte alweer te zien. De gesneuvelden werden opgehaald
Fijn dat we dankzij het prachtige weer afsluitend konden barbequen. Heerlijk menue van worst, hamburgers, zalm, scampi's en kabeljauw met salades en ijs toe. Hoeveel kan een rennersmaag
verdragen. Goed dat we morgen naar huis gaan. Het was een prachtige week van saamhorigheid en kameraadschap. Het is nu tijd voor het thuisfront en...misschien heurt u daar nog van
26 mei 2016
🇫🇷
vanuit Frankrijk
Jos Heuvel is de nieuwe Bergkoning en mag de wisselbokaal mee naar huis nemen. Zijn taktiek is even simpel als geniaal. 'Gewoon blijven plakken en op het laatst voorbij gaan', laat hij met een
big smile weten als we weer thuis op de veranda zitten te bieren. Maar doe het maar eens op die kale puist. Ik heb hem boven zien komen juichend maar ook goed versleten. Broer Harrie volgde op
bescheiden afstand en kort daarna Harrie Opheij voor de bronzen plak. Klasbakken zijn het, daar waren de paddo's het snel over eens. Trouwens alle Paddo's kwamen boven op eigen kracht. Alle niet
wedstrijdrijders sloten vandaag bij de Paddo's aan. Samen met de milde wind en aangename zon zorgde dat voor een onvergetelijke dag. We delen een heerlijke herinnering, inclusief de lonkende
blondine in het finishcafe.
De dag begon routineus met de schreeuwende Bob Dylan en de zoetgevooisde Francoise Hardy en toegevoegd scrambled eggs, harde en zacht gekookte eitjes en gebakken met hele dooier of met spek.
Zonder bodem komt niemand de MV op. Hulde aan de Reus die dagelijks van een traytje eitjes biodynamische wonderen maakt. Onze huisbakker beneden aan de weg op de splitsing recht tegenover de
nougatbakker, ziet ons graag komen. Een formaat aardappelzak stokbrood gaat er per dag doorheen.
De ploeg heeft gedoucht en zit in korte broek de loop der dingen te evalueren. Reutelfleut snijdt bakken groenten en rammelt in de potten met pollepels en gardes. Onze dag kan niet meer stuk
maar is nog niet ten einde. Voor meer nieuws...u heurt het morgen wel weer.
25 mei 2016
🇫🇷
vanuit Frankrijk
Paddo-rit via Gorges de la Nesque naar uiteindelijk Bedoin. Via enkele terrasjes, dat dan weer wel, het blijft vakantie. Op het uitzichtpunt van de Nesque troffen we een Belgische hekketengel
met racefiets in volledige Castelli-outfit. We hebben haar in onze groep opgenomen en uitvoerig gefotografeerd. Leuk te melden dat ook de Haasjes dezelfde dame ontmoetten op hun rondje Mont
Ventoux. In haar kielzog een sneue man op eBike waar ze zichtbaar geen last van had. Drie keer raden waar we de rest van de dag over spraken. Op een volgend terras kwam een stel uit Canada Ottawa
aan ons tafeltje zitten. Toeren een maand door deze streek. Thuis zijn de wegen te breed en heb je als fietser een extra kwetsbare positie. 'They love it here' en komen beslist terug. In vloeiend
Frans bestelden ze koffie met een baguette. Het doet er niet toe waarom je hier bent zolang je er maar bent en het is overal wat.
Ben ik nog verschuldigd de namen van onze deelnemers; Peter 1 en 2, P. Dekkers, H. Opheij, T. Bussel, H. Verhoeven, R. Gosling, T. Coolen, H. en J. Heuvel, H. Hek, A. Brouwers, T. Franken, FJ.
Poppel. Zoals bekend doe ik niet aan tussenvoegsels, allemaal maar nodeloos ingewikkeld. Nou is dus iedereen vernoemd in een van de verslagen, ze maakten zich al zorgen. Centrale vraag werd; wat
moet ik doen om vermeld te worden. Nou nix dus, maar een beetje opvallen helpt wel.
Plan voor donderdag is allemaal naar de top. Voor sommigen is geestelijke bijstand geregeld. Wedstrijd vanaf Bedoin en supporters vanaf Sault. Terwijl ik dit schrijf word ik voor de zoveelste
keer gehinderd door muziek van Armand 'Ben ik temin'. Niet onaardig maar ik ben nu eenmaal verliefd op Francoise Hardy en Bob Dylan, vooral 's-morgens om kwart voor acht en dan keihard uit de
speakers onderaan het trappenhuis. Dat is pas wakker worden.
We hebben weer super lekker gegeten, afwas gedaan, fornuis gepoetst en vloer gedweild. Nog wat bieren en klieren en dan naar de mandjes. Hoe het morgen verloopt...heurt u dan wel weer. Intussen
blijven wij allert.
25 mei 2016
🇫🇷
vanuit Frankrijk
Dag 5
Plannen zijn gewijzigd. Het is te koud en waait te hard voor de Mont Ventoux. Morgen waarschijnlijk beter weer en dan gaan we allemaal, wedstrijd en spek en bonen. Haasjes gaan vandaag eromheen en
de paddo's lummelen wat op en rond de Gorge de la Nes. Alle verloven zijn ingetrokken, zelfs de Reus moet er aan geloven.
Heb ik mooi de kans de dinerkaart van gisteren te onthullen. Daar gaan we; 1e gang Provencaalse tomatensoep, 2e gang Basmatirijst met gesauteerde kip in rijkelijk gekruide saus aangevuld met
erwtjes en worteltjes en een hemelse rode bietensalade, 3e gang trifle naar oud Reutelfleuts recept, 4e gang koffie, 5e en tevens slotgang wijn en bier. We konden geen pap meer zeggen. Dat kwam
Peter1 goed uit want het palaver over de prijsvraag zou anders nog meer ontspoord zijn. Wat kunnen een zootje volgegeten kerels auwenelen als het nergens over gaat.
Hoe de dag verder verloopt...u heurt het straks en dames bedankt voor jullie fijne reacties ze kunnen niet gemist worden.
24 mei 2016
🇫🇷
vanuit Frankrijk
Eindelijk zon en ook meteen volop. De Russische wind is afgezwakt tot een Pools zuchtje, stevig maar je hebt er verder weinig last van. Het werd de eerste vakantiedag. Zowel de Paddo's als de
Haasjes namen het ervan. Was ook nodig gezien de stress en chaos rondom de brandstofvoorziening. Die lui hier staken. Waarvoor? Geen idee, maar wel verdomd lastig. Wachtrijen aan de enige pomp in
dit verlaten gat en 20 ltr rantsoen de man. Ik heb het samen met Reus opgelost. Eerst Reus, daarna ik en dan hij weer nu met mombakkes. Tank zit ramvol, komen we mee tot Luxemburg. De rest volgt
ons voorbeeld maar zonder mombakkes.
De Reus kreeg vandaag een vakantiedag van de Paddo's. Kwam goed uit want op een stijle helling trok Bussel zijn heel schakelapparaat aan gort. Zo sterk die man. Reus als wielerambulance haalde
hem op. De rest genoot op terrasjes van de zon en het God in Frankrijk leven.
Thuis kokkerelt Reutelfleut er lustig op los met schort en witte muts. Bij het schrijven heb ik nog geen idee wat hij kookt maar in ieder geval lekker en veel. De grootse pan die we hebben
staat op het fornuis. Hij roert met twee handen en een pollepel, formaat roeispaan. Danspasjes en zacht neuriënd; snuddelgefleutel...tierleuleu...gleudeflok...hij is zijn hum. Wat we hebben
gegeten...heurt u morgen wel weer.
23 mei 2016
🇫🇷
vanuit Frankrijk
De laatsten zijn gearriveerd, ploeg compleet, garen kan op de klos. Mijn eerste dag is fantastisch verlopen. Alle hoge bergen lieten we links liggen en ik mocht in de slipstream van de Reus rijden.
Had alleen een luidruchtig geluidje uit zijn frame vergelijkbaar met de kikkerklikker uit de film De Langste Dag. Misschien herinner je het nog: vanachter de heg klonk het klikkergeluid, werd het
beantwoord was het je maatje , zo niet hard weglopen en dat is precies wat ik ook had willen doen. Hier liggen de terrasjes nog op dezelfde plaatsen, de koffie en koeken smaken zoals we verwachten
en de wegen zijn schoon, heel en vlak. Wat wil een renner nog meer. Er was keuze uit 90km met de zoef-de-haas groep of hetzelfde aantal km met de schildpadden. Ik koos voor de schildpadden, gewoon
rustig inrijden, hard omhoog kan altijd nog. Er stond een stralend zonnetje en een stormachtige wind. Nu zitten we luidruchtig na te babbelen van ons copieuse diner. Op tijd in de mandjes en
morgen...u heurt het wel weer.
23 mei 2016
🇫🇷
vanuit Frankrijk
De duiventil vult zich langzaam. De grootste helft is op de klep gevallen. Allen hadden een voorspoedige reis. Het voelt een beetje als thuiskomen. We verwachten morgen nog Peter1, de Hekjes,
Bussel en Opheij. De vrijdagploeg heeft er een inrijrondje op zitten. De reus van de Ventoux was toen wij arriveerden boven zijn zeven mijlslaarzen uittrekken, duurde nog al even. Voor de
achtblijvers; wij hebben de kapitein van de stadswacht bij ons. Als de kat van huis is dansen de muizen op tafel. Kunnen jullie lekker volgas over de luchtbrug scheuren, geen man die er op let.
Ergens vind ik het jammer dat ik er zelf niet bij kan zijn. Rob heeft heerlijk gekookt. Morgen een tweede inrijrondje en dan… het echte werk.
De kop is er af zullen we maar zeggen.
Voordat die kop er echter daadwerkelijk af ging dienden er een aantal zaken geregeld te worden of op orde gebracht te worden.
Een bloemlezing: na aankomst in Sault van de verschillende ploegen eerst verzamelen op het terras midden in Sault met prachtig uitzicht op de MV. Voor 'de reus van de MV' (want zo gaan wij onze
nieuwbakken deelnemer FransJozef noemen) na een bijna slapeloze nacht op de Franse tolwegen het moment om zich voor het eerst volledig op die geweldige puist in het prachtige Provençaalse landschap
te concentreren. Je ziet hem denken: "moet ik daar echt tegenop fietsen?"
Dan, als ook Rob en Piet gearriveerd zijn, op naar onze bekende Franse 'Mas'.
Auto's uitpakken en fietsen de schuur, annex bibliotheek, annex recreatieruimte in.
De schoonmaakploeg, die nog druk bezig is, niet teveel in de weg lopen en eerste oriëntaties naar slaap- en badkamers uitvoeren.
Naar de lokale super om eerste voorraden, waaronder heel belangrijk, voldoende dranken te kopen en in de koeling leggen. Wij lusten bij terugkomst van onze eerste tocht graag een koud biertje. Of
ook wel 2. En ook de wijn kan niet ontbreken.
Fietsen prepareren, omkleden, sleuteloverdracht regelen, extra betaling voor beddengoed en nog wat zaken doen, en voordat dit dan allemaal klaar is, wordt er iets na 1 uur vertrokken.
Onze ritmeester stelt voor dat we een (rustige) tocht richting Roussillon (het rode dorp volgens de gebroeders van de Heuvel) gaan fietsen.
Het weer is geweldig. Strak blauwe hemel en een frisse bries over de nog niet in bloei staande lavendelvelden. Er wordt rustig gekoerst. De beentjes moeten los gefietst en de longen vol met
zuurstof gezogen worden. In Roussillon worden 7 cola's besteld en die worden met genoegen naar binnen gewerkt.
De terugweg kent een lange klim en het is Hans die FransJozef met aanwijzingen naar boven begeleidt, voordat deze, zoals de andere eerste 6 aangekomen medevakantiegangers, aan de lange afdaling
naar Sault begint.
Harry, Jos, Rob, Piet komen als eerste weer terug op de thuisbasis iets later gevolgd door o.g. Als Hans en FransJozef ook hun fiets weer in de stal hebben gezet valt FJ languit op het reeds voor
hem buiten geplaatste ligbed. Hij heeft zijn doop in de Provence overleefd.
Even later arriveren ook Ad,PeterV en Toine. Morgen volgen TonvB, PetervK, Hans v H. en d''n anderen Harry O. Dan zijn we compleet.
Tenslotte nog dit: zojuist ontdekte Harrie dat zijn 'klimsteeltjes'( een zeer speciale mix van macaroni, pasta en andere duistere zaken) waarschijnlijk door de wat overijverige kuisploeg weggegooid
is. Dit kan wellicht later in de week verstrekkende gevolgen hebben want nu moet hij het zonder die 'steeltjes' zien te klaren.
De eerste 73 km zijn in ieder geval onder de pedalen weer weggetrapt.
23 mei 2016
🇫🇷
vanuit Frankrijk
Op onze tochten hebben wij tevoren de benen al kunnen smeren. Nooit genoeg natuurlijk voor die kale puist, maar we doen het ermee. Na de Siberië-rit smeerden we ook kelen en magen en ja dat is een
must. Fijn, een sponsor die dat begrijpt. Jan bedankt.
We vertrekken goed voorbereid. Er is vergaderd, gepowerpoint, gekamerverdeeld en gereisverdeeld. We vertrekken op vrijdagochtend, vrijdagavond, zaterdag en zondag. Hoeveel chaos kan een eenvoudige
vakantie verdragen. Redelijke kans dat we iemand vergeten in de hectiek. ‘Jamaar...hij zou toch vrijdagnacht met jou meerijden. Nee...hij staat hier op zondagmorgen. Dat kan nooit want ik kan maar
vier man laden…’ Als onze ritten zo ook verlopen kunnen we een heel peloton ME paraat zetten om de groep des avonds bijeen te drijven. Een geluk is dat kok Reutelfleut stipt op tijd de borden vult
en als we die dagen iets zeker hebben is het honger.
Zelf loop ik last minute nog allerhande zaken bijeen te slepen. Allemaal niet echt nodig, maar ‘ge kent nooit nie weten nie’. Kwam al meer mensen tegen met last minute boodschappen, altijd lekker
als je niet de enige bent. Fiets is in orde, bandjes vervangen, remblokjes vernieuwd. Wat kan er eigenlijk nog mis gaan? Niks toch? U heurt het verder wel.
genot van wijn of bier zullen lezen. Geldt ook voor jullie wensen als: lavendelolie, lavendelbloesem, lavendelsap. Je hoeft het maar te zeggen en wij regelen het. Om in te schieten hierna vast een
opwarmertje.
Op deze plek tref je komende week de Mont Ventoux berichten aan van de groep gelukkigen die daar dan met vakantie is. Jullie kunnen hier ook je reacties kwijt, die wij onder het genot van wijn of
bier zullen lezen. Geldt ook voor jullie wensen als: lavendelolie, lavendelbloesem, lavendelsap. Je hoeft het maar te zeggen en wij regelen het. Om in te schieten hierna vast een opwarmertje.
Lavendelbier ook verkrijgbaar? Of smaakt dat nergens naar?
